بدین ترتیب، جشنواره چهارم شعر فجر، امسال بر خلاف 3 دوره گذشته، دقیقه نودی برگزار نخواهد شد و از اکنون تا بهمن ماه، 8 ماه فرصت در اختیار اعضای محترم شورای سیاستگذاری گذاشته شده است.
جشنواره شعر فجر، از آغاز با رنگ و بوی منش شخصی علیرضا قزوه زاده شد. پس از مهاجرت اداری او به هندوستان، آنقدر نقش پیش‌برندگی شخصی او در جشنواره اول زیاد بود که اصلا معلوم نبود دوره دوم برگزار بشود یا نه سرانجام حدود 3ماه مانده به موسم جشنواره‌ها، بالاخره دست‌اندرکاران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به صرافت افتادند و محمود اکرامی‌فر سکانداری این جشنواره نوپا را برعهده گرفت.
در دوره سوم، یک شورای سیاستگذاری سر کار آمد که حاصل تصمیمات آن، انتخاب علی معلم دامغانی به عنوان دبیر و ابوالفضل نظری به سمت دبیر اجرایی بود.
آن شورا، دقیقا با همان نام‌ها و بدون هیچ تغییری، امسال هم معرفی شده‌اند، به این شرح که 4نفر از مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و 12 نفر از شاعران. با هم مرور می‌کنیم:
اعضای اداری شورا: محسن پرویز به عنوان رئیس شورا، مصطفی امیدی، رئیس دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی فرهنگی و کتابخوانی، محمود سالاری، مدیرعامل بنیاد ادبیات داستانی، علی شجاعی صائین، مدیر عامل خانه کتاب و شاعران عضو شورا:
علی موسوی گرمارودی، علی معلم دامغانی، حسین اسرافیلی، مرتضی امیری اسفندقه، پرویز بیگی حبیب‌آبادی، جواد محقق، ابوالفضل نظری، محمدرضا ترکی، محمود اکرامی‌فر، محمدرضا عبدالملکیان، ساعد باقری و موسی بیدج.
ابهامات پیش روی این شورا، لااقل برای آنها که چون صاحب این قلم، بیرون دایره معادلات سیاسی – اداری وزارت محترم ارشاد ایستاده‌ایم، یکی دو تا نیست: اول آنکه جشنواره شعر فجر، از ابتدا با عنوان بین‌المللی برگزار شد.
البته بین‌المللی‌بودن آن در 2 دوره اول، در دعوت از تعدادی شاعر از کشورهای فارسی زبان مثل افغانستان و تاجیکستان یا پارسی‌گویان هند، پاکستان و ازبکستان یا تک و توک شاعرانی از کشورهای دیگر نمود یافت.
در دوره سوم، وعده داده شد که به‌خاطر اهمیت بخش خارجی جشنواره می‌خواهیم آن را با گستردگی و جدیت بیشتر در مردادماه سال آینده (یعنی همین سالی که در آن به‌سر می‌بریم، سال 88)، جداگانه برگزار کنیم.
آیا کسی در آن روزها از خود نپرسید که جشنواره شعری که با نام فجر برگزار می‌شود، موسمش بهمن‌ماه و با انعطاف، فصل زمستان است، حال یا دی‌ماه یا اسفندماه پس چگونه می‌شود آن را با 6 ماه تاخیر برگزار کرد؟ یا کسی نگفت که جشنواره شعر فجر مثل سایر جشنواره‌های فجر، قرار است برآیند یک سال کار شاعران باشد. پس برگزاری آن در نیمه سال بعد، بی‌منطق است.
حال، از همه این ایرادهای احتمالی بگذریم؛ می‌پرسیم شورای محترم سیاستگذاری بالاخره مردادماه امسال فکری برای این عضو جدا مانده از پیکر جشنواره شعر پارسال می‌کند یا نه؟ اواخر خردادماه، قرار است انتخابات برگزار شود.
به‌فاصله 5/1 ماه بعد از آن، حتی اگر دولت فعلی سرکار بماند، اوضاع و احوال مملکت آنقدر تحت‌تأثیر انتخابات است و ادارات آنقدر تق‌ولق هستند که در صورت برگزاری بخش بین‌الملل جشنواره بازهم علی‌القاعده شاهد لوث شدن آن خواهیم بود.
نکته دیگر آن است که در سال‌های گذشته که انتخاباتی در کار نبود، جشنواره شعر فجر دقیقه نودی کلید می‌خورد، امسال که وضعیت دولت دهم مشخص نیست چگونه از الان شورای سیاستگذاری تعیین شده است؟
همچنین این سؤال پیش می‌آید که آیا کارنامه جشنواره شعر فجر در سال گذشته، آنقدر از نظر وزارت ارشاد درخشان بوده که اعضای شورای سیاستگذاری همه ابقا شوند؟ آیا آنچه در اختتامیه پارسال رخ‌داد مطلوب بود؟
روزی که80 شاعر روی صحنه رفتند و سکه گرفتند، اختتامیه‌ای که به یک تقدیر دسته‌جمعی از شاعران خودمانی بیشتر شباهت داشت تا اختتامیه جشنواره شعر فجر. آیا وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی این انتقادات را نشنیده و نخوانده یا واقعاً این تفسیرها را درباره جشنواره پارسال شعر قبول دارد؟ اگر قبول دارد، بگوید که ما تکلیف خودمان را بدانیم و اگر ندارد چرا همان شورای پارسالی که آنچنان دسته‌گلی به آب داد را ابقا کرده است.
